Het goede gesprek over veiligheid #2
“Gevraagd én ongevraagd stimuleer ik collega’s over veiligheid na te denken” - Ronald Kruijssen, senior inkoper
“Ik ben al dertig jaar vrijwilliger bij Het Rode Kruis en heb altijd al iets met veiligheid gehad. Toch moest ik even nadenken toen me werd gevraagd of ik GO! coach wilde worden. Deze rol is niet eenduidig, dus ik stelde mezelf vooraf een aantal vragen: wat kan ik toevoegen, welke vrijheden krijg ik om de rol in te vullen en past het binnen mijn functie? Na een intern gesprek besloot ik in 2019 de opleiding te volgen en daar heb ik nooit spijt van gehad.
Ik werk op het hoofdkantoor en sta dus niet dagelijks op de bouwplaats. Daarom vervul ik mijn rol als GO! coach anders dan bijvoorbeeld een uitvoerder. Voor mij is de hoofdvraag: zijn de onderaannemers waarmee we werken op eenzelfde manier met veiligheid bezig als wij? Hierbij kijk ik naar de partijen waar ik zelf mee werk, maar ik stimuleer mijn collega’s ook om die vraag te stellen aan hun contacten. Is het antwoord nee, dan kijk ik hoe we die partijen alsnog in dezelfde lijn als Heijmans kunnen laten werken. Dat begint met een gesprek aangaan en te kijken waar er verschillen zijn.
Spagaat
Sommige van mijn contactpersonen komen net als ik niet dagelijks op de bouw. Daarom gaan we wel eens naar een van hun projecten, om te zien hoe er ter plaatse wordt omgegaan met veiligheid. Want iemand kan wel zeggen dat veiligheid op één staat, maar dat blijkt in de praktijk soms anders. Ik hoor ook vaak dat ze wel veilig willen werken, maar dat het project ook door moet. Soms kom je dan in een spagaat. Het is belangrijk om dan toch door te zetten. Ik heb niet de illusie dat je honderd procent veilig kunt werken, maar doe wel mijn best om zover mogelijk te komen.
Binnen Heijmans kun je elkaar gemakkelijk wijzen op veiligheidskwesties. Bij mijn eigen onderaannemers is dit ook geen issue. Dat vind ik ook het leukste van deze rol, het gesprek aangaan. Gevraagd, maar zeker ook ongevraagd. Dit stimuleert mensen om er nog meer over na te denken.
Ik denk wel dat de rol van GO! coach in de toekomst verandert. Omdat iedereen steeds bewuster met veiligheid bezig is, is het gesprek aangaan straks wellicht niet meer nodig. Ook moeten we ervoor waken dat mensen niet veiligheidsmoe worden. Hoe? Dat weet ik niet. Maar daarvoor komt vast nog wel een goede oplossing.”
