Vertrouwen winnen

“Toen ik hier vier jaar geleden voor ben gevraagd, sprak het me meteen aan. Dit doe je naast je normale werk, maar het raakt toch aan waar ik iedere dag mee bezig ben. Natuurlijk ben ik ook als werkvoorbereider bezig met veiligheid, maar in die functie gaat er als vanzelf toch meer aandacht naar het technisch-inhoudelijke deel van een project. Nu ik als GO! coach regelmatig gesprekken voer over veiligheid, merk ik dat ik daar in mijn dagelijkse werk ook meer aandacht voor heb. En niet alleen als er iets niet lekker loopt, ook wat betreft preventie van ongevallen. In dat opzicht heeft deze rol mij een betere werkvoorbereider gemaakt.”

“Door niet te zeggen wat ze wel of niet moeten doen. Ik heb lang zelf in ‘de buitendienst’ gezeten en weet hoe de collega’s op de bouwplaats denken over de mensen van kantoor die langskomen om ze te vertellen hoe ze moeten werken. Daarom probeer ik altijd eerst hun vertrouwen te winnen door met ze te praten over wat ze op dat moment aan het maken zijn. Veiligheid komt dan als vanzelf aan bod. Dan probeer ik mijn collega’s vooral bewust te maken van wat er kan gebeuren.”

“Net had ik een gesprek met twee monteurs, over persoonlijke beschermingsmiddelen zoals helmen en hesjes. Bij het vervangen van armaturen en lichtmasten hebben ze te maken met kabels, waar zo goed als zeker geen spanning op staat. Bovendien is het vandaag erg warm weer. Dat maakt het minder fijn om je aan de voorschriften rondom veiligheidskleding te houden. Als ik daarover met ze in gesprek ga, benoem ik dat ik snap dat het lastig is, maar ik probeer ze ook in te laten zien wat er kan gebeuren. Dan zeg ik: ‘Weet je nog dat voorval met Piet? Dat er ineens een vlam uit die lichtmast kwam?’ Ik vertel dan ook wat een incident met hun persoonlijke situatie zou doen: wat dat betekent voor het thuisfront. Dat zet ze hopelijk aan het denken.”

“Als ik als GO! coach op een bouwplaats kom, vraag ik altijd eerst waarom collega’s iets op die manier aanpakken. Meestal hebben ze een goede verklaring. En ook als iets niet honderd procent volgens de regels verloopt, denk ik wel eens: daar heb je een goed punt. Tot een echte discussie komt het bijna nooit. Maar mocht het voorkomen dat ik echt een onveilige situatie zie ontstaan, dan laat ik meteen weten dat ik een melding ga maken bij de uitvoerder. Maar meestal komen we er goed uit hoor.”

"Meestal is een onveilige situatie geen onwil. Iedereen weet best hoe het moet. Maar de veiligheidsmaatregelen maken het werk soms niet bepaald gemakkelijker. Laatst hoorde ik iemand zeggen: ‘Ik wil gewoon doorwerken en alles eromheen maakt dat lastig’. Dat begrijp ik heel goed. Want als je hier bezig bent met het vervangen van armaturen, wil je die klus gewoon afmaken, zodat de verlichting die avond kan branden. En als er dan iemand komt die zegt dat het anders moet, waardoor je je klus niet af krijgt, dan baal je.”

“Toevallig was ik laatst op een project waar openbare verlichting werd vervangen, waar door omstandigheden de hele weg was afgesloten. Daar konden we dus het werk uitvoeren zonder langsrazende vrachtwagens. Toen besefte ik wat een meerwaarde dat is voor de veiligheid.

Over het algemeen vind ik het een must dat we als ‘mensen van kantoor’ vaker naar buiten gaan. Want het is gemakkelijk om veiligheidsmaatregelen te bedenken, maar als je op locatie staat merk je pas echt wat de uitdagingen zijn.”