Het goede gesprek over veiligheid #3
“Belangrijk is om het gesprek aan te blijven gaan, iedere keer weer” - Remko van Bakel, teamleider Woningbouw
“In de twintig jaar dat ik in de uitvoering werkte, heb ik wel wat ongelukken van dichtbij meegemaakt. Ook als teamleider Woningbouw zie ik zowel veilige als onveilige situaties. Ik weet dus hoe belangrijk het is om veilig te kunnen werken. Daarom ben ik GO! coach geworden.
Het mooie is dat je zelf invulling mag geven aan die rol, als het maar ten bate van veiligheid is. Zo geef ik bijvoorbeeld ook gastcolleges op hogescholen, samen met een andere GO! coach en een veiligheidsdeskundige. Heel leuk om te doen.
Als iemand bij me komt, neem ik diegene áltijd serieus. Je kan niet zeggen ‘Het komt wel goed’ of ‘Ik pak het later wel op’. Veiligheid staat voorop, dus je moet soms meteen handelen. Ik spreek ook regelmatig mensen aan als ik iets zie wat onveilig is. Iemand wijzen op zijn gedrag en de gevolgen daarvan, is het minste wat ik kan doen. Onveilig gedrag ontstaat vaak zonder dat diegene het doorheeft. Ik wil dan ook vooral dat mensen beter gaan nadenken bij wat ze doen. Om dat te bereiken, speel ik liever geen politieagentje. Als het nodig is, dan doe ik dat wel, maar met een goed gesprek bereik je vaak meer.
Lange adem
Vaak wordt gedacht dat er binnen de bouw een mannencultuur heerst, met veel machogedrag. Vroeger was dat inderdaad zo, maar dat is nu wel minder. Collega’s onderling voelen zich vrijer om te zeggen ‘Dat ga ik niet doen, want dat is gevaarlijk. Daarnaast mag het niet, dus ik doe het niet’. Al denk ik dat er ook nog veel te winnen valt. Het begint bij bewustzijn creëren, maar uiteindelijk gaat het natuurlijk om gedragsverandering. Die zie je in de bouw wel langzaamaan komen, maar het is een proces van lange adem. Dat frustreert wel eens. Belangrijk is om dan toch het gesprek te blijven aangaan, iedere keer weer.
Over het algemeen merk ik weinig weerstand. Wat mijn werk soms wat lastiger maakt, is dat je te maken hebt met veel verschillende partijen, die ieder op hun eigen manier omgaan met veiligheid. We werken met een grote hoeveelheid onderaannemers die vaak het werk weer uitbesteden aan andere onderaannemers, uitzendbureaus en/of kleine zelfstandigen.
Natuurlijk gelden de regels van Heijmans, maar door die versnippering blijven ze niet altijd even goed overeind. Daarnaast zien we op de bouwplaats steeds meer verschillende nationaliteiten. Dat maakt het communiceren over veiligheid soms ook moeilijker. Maar ik geloof niet dat er collega’s zijn die bewúst onveilig werken. Iedereen wil aan het einde van de dag ongedeerd naar huis. Als GO! coach zet ik me er graag voor in dat dit ook gebeurt.”
