Met de oplevering van de hoge toren van Amsterdam VERTICAL komt het einde van een lange bouwperiode in zicht. De lage toren, ook wel de ‘Rots van Donna’ genoemd, krijgt steeds meer vorm en het aanbrengen van de gevelafwerking nadert z’n voltooiing. Ook de woningen in het middelste deel komen uit de steigers. De afrondende fase voor projectdirecteur Ron de Koning breekt aan, die een update geeft vanaf de bouwplaats.
Het is nog even wennen voor Ron. Sinds kort is Heijmans te gast in de hoge toren, want het gebouw is opgeleverd aan de VvE. “We kunnen dus niet meer zomaar naar binnen.” Verhuisbusjes rijden af en aan. Bankstellen verdwijnen in de liften. “Sinds december vorig jaar zijn we met de oplevering gestart van de woningen. We doen er zo’n vier per dag, twintig per week. In februari leveren we de laatste woningen op.”
Wat nog leeg staat is de commerciële ruimte op de begane grond. “De eigenaar is nog bezig met zijn plannen voor de invulling. Daar zal medio 2023 meer duidelijkheid over komen.” Ook de shared living ruimte op de vijfde verdieping is opgeleverd. De gym, twee logeerkamers voor gasten en de ruime keuken met living zijn klaar om gebruikt te worden. “De VvE gaat de ruimte nog naar eigen inzicht verder afwerken en inrichten. Dat heeft voor veel bewoners nog niet veel prioriteit, want iedereen is nog met z’n eigen woning bezig.”
Twee torens, twee werelden
Er is een duidelijk contrast tussen de twee torens te zien, maar tegelijkertijd zijn ze ook heel complementair aan elkaar. “Ze zien er anders uit”, zegt Ron, “maar qua biodiversiteit vullen ze elkaar straks heel goed aan. In de hoge toren is per verdieping veel groen te vinden, waar vogels, vleermuizen en insecten voedsel kunnen halen. De lage toren vormt meer een rots waar ze kunnen schuilen en nestelen. Het ontwerp van Donna van Milligen Bielke en Chris Collaris is bijzonder te noemen. Het gebouw bestaat van beneden tot boven uit een skelet met een prefab gevel eromheen. De eerste drie lagen krijgen een houten gevelafwerking. Vanaf de vierde verdieping wordt het een prefab betonnen gevel in verschillende kleuren en verschillende afwerkingen. Door de verschillende aardekleuren oogt het gebouw straks als een rots.
Om de betonnen gevelelementen te kunnen bevestigen is er een compleet stalen frame geëngineerd rond het gebouw. Binnenkort gaan we de steigers afbreken en dan komt de rots tot leven. Zoals het er nu naar uitziet worden deze woningen in april van dit jaar opgeleverd. Ik zou het mooi vinden als ik in de lente nog een vogel het gebouw in zie schieten!”
VERTICAL Center
Ook de lagere gebouwen tussen de torens vorderen. Steigers worden afgebroken en de eerste bijzondere gevels komen tevoorschijn. “We zijn pas met de bouw van het middendeel gestart toen het casco van de lage toren gereed was. Het middelste gedeelte hadden we qua bouwlogistiek hard nodig. Bijvoorbeeld om de bekisting schoon te maken en om materialen te stallen. Ook bij het middendeel is de diversiteit hoog, met veel verschillende woningen. We mengen staalbouw, beton en houtskeletbouw tot een prachtig geheel. Combineer dat met verschillende soorten gevelbekleding en het verschuiven van blokken ten opzichte van elkaar en je krijgt een bijzonder geheel. We verwachten deze woningen in juni dit jaar op te kunnen leveren.”
De invulling van het openbaar gebied loopt met onze planning mee. Dat regelt de gemeente Amsterdam. Zo is het openbaar gebied rond de hoge toren al ingericht en wordt er gewerkt aan een mooie trappartij bij café-restaurant Wissenkerke. In de zomer zijn we écht klaar. Dan gaat ook het ketenpark weg en dan is dat nog het enige deel wat netjes aangelegd moet worden.”
Teamspirit
Op de vraag waar Ron trots op is komt een onverwachts antwoord. Naast dat hij trots is op het resultaat, is hij vooral trots op de ontwikkeling die het team de afgelopen vijf jaar heeft doorgemaakt. “Dat we zo’n complex project tot een goed einde hebben weten te brengen, is echt te danken aan de teamspirit. Het team draait zo goed, dat we proberen om de hele club naar een volgend complex project te verhuizen. Een paar jaar gelden zaten hier veel jonge mensen die persoonlijk én in hun vak groeiden. Ik weet uit ervaring dat complexiteit je moet liggen. Zo niet, dan ben je snel vertrokken. Hier gebeurde dat nauwelijks, ondanks alle druk en spanning. De technische installaties bijvoorbeeld zijn volledig geëngineerd terwijl we al aan het bouwen waren. Bizar als je zo terugkijkt.
Het project had een hoog risicoprofiel, maar we hebben het voor elkaar gebokst. Niemand is omgevallen of opgestapt. Natuurlijk is niet alles even goed gegaan, maar we hebben dat opgelost. Zoals het hoort. Het was uiteindelijk pionieren. Niet alleen voor de kopers die naar Sloterdijk verhuizen, maar ook voor ons als bouwteam.”
