Vertrouwen winnen

In Emmen maken ze van een mug niet snel een olifant. Hoeft ook niet: de Wildlands Adventure Zoo in de Drentse stad telt al genoeg dikhuiden. Maar de eerdere renovatie van 94 sociale huurwoningen in Meerveld viel slecht bij de bewoners. “Het had in ieder geval niet het beoogde effect”, zegt ontwerpmanager Hille de Haan met Friese onderkoeldheid.

In opdracht van woningcorporatie Lefier mocht Heijmans afgelopen zomer bewijzen dat een renovatie geen aanslag op de gemoedsrust hoeft te zijn. Op het to do-lijstje van Hille en hoofduitvoerder Jan Rienstra: daken vervangen en de gevels en vloeren op de begane grond beter isoleren. Ook af te vinken: nieuwe deuren en beglazing.

M&M’s

“Ik zie me nog voor de zaal met bewoners staan”, zegt Hille over de eerste informatie-avond. Het was spannend, erkent hij. “Ik heb gezegd: ik proef frustratie, maar ook passie en betrokkenheid. En met de deur in huis: ik ga jullie overlast bezorgen, maar dat gaan we tot het minimum beperken. Daar mag je me aan houden.”

Het ijs brak, mede dankzij Monique Geerts en Maureen van der Zee, twee bewoonsters die in het uitvoerende bouwteam stapten. Hun geuzennaam: M&M. “Ze bleken goud waard, want ze hadden het vertrouwen van veel bewoners, waren uitermate betrokken en hoorden wat er speelde. Elke ochtend spraken ze met de uitvoerder de dag door. Uit eigen beweging hielden ze ’s avonds ook een oogje in het zeil.”

Tijdens de gefaseerde renovatie van de jarenzestigwoningen – van april tot en met juni – moesten Meervelders twee à drie weken elders onderdak vinden. Het leeuwendeel ging bij familie of vrienden logeren. Enkelen kozen voor een vakantiehuisje op kosten van Lefier. Ook stelde de corporatie wisselwoningen beschikbaar.

Voor de opslag van spullen – de bovenverdiepingen moesten leeg – regelde Heijmans een verhuisbedrijf dat alles inpakte. Tijdelijk belandde de boedel in containers in de straat. Vrolijke bijkomstigheid: de renovatie fungeerde ook als schoonmaakactie. Lefier en Heijmans regelden de afvoer van grofvuil en kringloopspullen.

Vochtvrij

Op huisbezoek in Meerveld, dat uit acht blokken van twaalf grondgebonden rijtjeswoningen bestaat. Tring! De voordeur gaat direct open – in volksbuurt Meerveld blijft zelfs het oversteken van een mier niet onopgemerkt. Bij meneer Middeljans (66) hangt een Ajax-sjaal aan de kapstok. Met vriendelijke grijns: “Toch ben ik al 27 jaar steward bij FC Emmen.” Hij is een authentieke Meervelder, opgegroeid op een boerderij die allang is afgebroken. “Die was echt te oud. In de winter lag de sneeuw op je bed.”

Over de nieuwe renovatieplannen was hij sceptisch. “Ik dacht: ‘Daar gaan we weer.’ Maar ik kreeg vrij snel vertrouwen in Heijmans.” Middeljans is voorzitter van een van de bewonerscommissies – de buurt is er maar liefst twee rijk. Regelmatig gaf hij Monique en Maureen advies. Met de renovatie is hij achteraf blij. “Het huis is nu vochtvrij. Het gaat waarschijnlijk ook schelen in de energiekosten. Rapportcijfer voor Heijmans? Zeven-en-een-half à acht. Contact ging vlot en soepel, beloftes kwamen ze na. Da’s het belangrijkste.”

Heijmans trof verschillende energiebesparende maatregelen: nieuw glas en een dikker isolatiepakket. Ook de kruipruimte, die vol zand zat, is aangepakt. Een onvoorziene verandering: nu het huis meer geluidsdicht is, vallen de binnengeluiden meer op. Voortaan hoort mevrouw Lammers zowel haar Turkse buren – “aardige mensen” – als haar man-onder-de-douche. Maar dat vindt ze niet erg. Integendeel: ze mist de levendigheid van de renovatie. “Er was reuring. Dat vond ik gezellig. Nu is het stil.”

Benauwd

Enkele woonblokken verder. Een gastvrije ontvangst bij meneer Dokter (54), wiens achternaam een goede gezondheid doet vermoeden. Maar dat is schijn: “Twee hartinfarcten, verstopte kransslagader, stress.” Van oorsprong komt hij uit het vlakbij gelegen Klazienaveen. Twee jaar wilde hij in Meerveld wonen. Niet langer. Nu zijn het er al bijna dertig, ook al vindt hij het spijtig dat de onderlinge verbondenheid in de buurt verwatert. “Maar ja, dat heb je overal in Nederland.” 

De renovatie? Hij kreeg het er benauwd van zegt, zegt hij. Vooral het idee dat zijn bovenverdieping open en bloot zou liggen. Dagelijks verving Heijmans bij twee huizen het dak. “Ik dacht: dat wordt net zo’n nachtmerrie als bij dat andere bouwbedrijf.” Maar hij geeft Heijmans het rapportcijfer negen. Met gezag: “Ik heb zelf in de bouw gewerkt. Mijn eerste karwei: de Meerpaal in Dronten. Veertien jaar was ik. Jong? Mijn vader was elf.”

SBS6

Het laatste blok wacht. Meneer Pruim (69) en zijn echtgenote (60) zitten aan tafel. Al 41 jaar zijn ze Meervelders. Ze hebben twee tv’s – eentje voor en eentje achter – maar tegen de laatste renovatie kon ‘De Grote Verbouwing’ van SBS6 niet op. Toch is het meegevallen, concluderen ze. Rapportcijfer: 8,5. Mevrouw Pruim: “Ze zijn alle afspraken nagekomen.”

Meneer Pruim, die stratenmaker is geweest, vermoedt dat de veelvuldig aangeboden koffie gunstige invloed heeft gehad. Wel moet het plafond van de woonkamer hersteld worden. Er zijn enkele gipsplaten weggebroken. “Een lekkage in de badkamer”, zegt meneer Pruim. Een verlate erfenis van de renovatie in 2012. “Maar het wordt opgelost en vergoed.”