Binnenkijken

Jordy van den Brink & Marc Ligthart | XS-woning Forteneiland in Culemborgk

Jordy (28) en Marc (26) vielen voor een Heijmans Huismerk XS-woning, een ‘extra smal’ huis in de wijk Parijsch. Omdat de 75 vierkante meter verdeeld over drie woonlagen genoeg ruimte biedt, terwijl de maandlasten lager zijn dan die van een standaard eengezinswoning.

Bij het inrichten van hun huis hebben ze allesbehalve XS gedacht. “We waren heel wat weekenden op zoek naar de perfecte oplossing voor iedere centimeter van het huis. Daarbij gingen we zeker niet overhaast te werk. We trokken erin met alleen een bed en een badkamer en keken toen: wat past hier nog meer. Jammer dat je dan nog te maken hebt met levertijden, maar dat moet je over hebben voor de perfecte barkruk.”

Al die uren denken en overleggen over de inrichting, leverde een strakke en minimalistische inrichting op, met een visgraatvloer, veel staal en glas, spierwitte muren en kleurige accessoires. “De kleur in de kussens en lampenkapjes brengen gezelligheid. Daarom hebben we ook gekozen voor luxe materialen zoals de velvet bekleding op de krukken en het bed.”

Groot denken

Ze kwamen er bij het inrichten al snel achter dat het juist voor kleinere ruimtes belangrijk is om groot te denken. “Door één grote bank neer te zetten in plaats van twee kleine, lijkt de ruimte veel groter. Om die reden hebben we een bed laten maken met hoofdbord dat breder en hoger is dan normaal.

We hebben geen kleine frutsels in huis, er staat wel een grote boom in de kamer.” Jordy en Marc gaven ook licht een hoofdrol in de inrichting. Door beneden de tussendeuren eruit te halen en boven de tussendeuren te vervangen door glazen schuifdeuren, is er een lichte, open ruimte ontstaan.

De plek waar zij het meest blij mee zijn in huis is de keuken, direct achter de voordeur. “Toen wij de tekeningen zagen, vonden we dat een rare plek voor een keuken. Maar het is juist een heel lichte en daardoor fijne plek. Wij zijn heel blij dat we hebben gekozen voor een kookeiland met bar. Want als je staat te koken, sta je niet met je rug naar degene die aan de bartafel zit. De keuken nodigt daarom uit om tijdens het koken de dag te bespreken. Dat doen we dan ook vaak.”

Jordy en Marc zijn meer dan tevreden met de woning, toch is er nog één ding dat ze willen veranderen. “Omdat we later ingestapt zijn in het project, konden we geen extra’s meer kiezen. Bij buren die dat wel konden, zien we nu dat een dakraam aan de achterkant veel extra licht geeft in het trappenhuis. Zeker met onze spierwitte muren waar het licht op weerkaatst, zou dat optisch veel doen. Dus dat dakraam wordt er binnenkort ingezet.”

Cocky en Frans van der Loon | Appartement Hof van Asschat in Leusden

Toen Cocky (77) en Frans van der Loon (80) een aantal jaren geleden merkten dat hun grote tuin een belasting begon te worden, keken ze rond naar de mogelijkheden. “Na het zien van dit Heijmans-project, waren we meteen enthousiast. Een appartement is ook wel eens leuk. Dus we schreven ons in, al dachten we dat het niets zou worden.”

Toch werd het iets. Twee jaar geleden trokken Cocky en Frans in hun nieuwe onderkomen op de tweede verdieping van een complex met achttien appartementen. “We zijn nog elke dag blij met onze keuze. In het begin misten we het geluid van de vogels in de ochtend. Maar nu kunnen we op mooie dagen op het balkon ontbijten in de ochtendzon. Dat vinden we heerlijk. Op hele warme dagen zitten we ook ’s avonds op het balkon, dan is het daar juist koel.

We zijn ook erg tevreden met de open opzet van de woonkamer en keuken, waardoor je altijd betrokken bent bij het gesprek in de kamer. De eettafel in de huiskamer is echt onze plek, daar drinken we samen koffie.”

Kleiner gaan wonen, betekende dat niet alle meubels mee konden. Bovendien verhuisden Cocky en Frans van een huis met veel muren naar een huis met veel glas. “Dat vraagt om andere meubels, dus we zijn bewust op zoek gegaan naar kleinere kasten.”

Cocky is blij dat ze daarnaast ook nog een aantal oude meubels kon meeverhuizen. “Mijn kleindochter vindt de eethoek ouderwets, ik vind het heel fijn dat het mee kon. Er zitten goede herinneringen aan en ik zou ook niet weten wat ik anders zou willen.”

Sandra Kooiman, Fenixloft in Rotterdam

Toen Sandra Kooiman (40) een loft van veertig vierkante meter kocht, verklaarde iedereen haar voor gek. Maar Sandra viel voor de plek met uitzicht op de Rijnhaven en het idee van een behapbare hypotheek. Zelf zag ze vooral de uitdaging om de ruimte zo efficiënt mogelijk in te richten.

“Als mensen hier binnenstappen, hebben ze vaak niet in de gaten dat het ‘maar’ veertig vierkante meter groot is. Ik ben er trots op dat ik kan laten zien dat je wel degelijk goed kunt wonen op die oppervlakte, ik heb zelfs een kookeiland. Het proces van inrichten vond ik heel spannend. Want ik moest ineens – naast een drukke baan – zelf gaan bedenken hoe ik de ruimte wilde invullen.”

Om het hele inrichtingsproces iets makkelijker te maken, volgde Sandra een cursus binnenhuisarchitectuur. “Daar leerde ik dat je bij het inrichten moet kijken naar hoe je leeft. Voor mij was het belangrijk om geen rondslingerende spullen te hebben en zo rust te creëren. Vandaar de grote kast en de keuze om de keuken apart te houden van het leefgedeelte. Daar ben ik nog steeds heel blij mee, want ik laat mijn afwas nog wel eens staan.

Verder is mijn inrichting gericht op het uitzicht. Als ik thuis werk loop ik misschien wel twintig keer per dag het balkon op om even over de balustrade te hangen. Er gebeurt zoveel op het water en de kade. En als het straks weer vroeg donker wordt, zie ik vanaf mijn bank al die lichtjes van de stad. Ik denk dat dat wel het beste plekje van het huis is.”

De keuze voor een grote kledingkast, volwaardige bank en tweepersoonsbed betekende dat er geen plek was voor een tafel of bureau. Geen probleem, vond Sandra, totdat corona kwam. “Op de dagen dat ik nu thuiswerk, stapel ik wat boeken op mijn kookplaat en zet daar mijn laptop op.”

Maar het bracht ook nieuwe kansen, zoals een lunch in de zon op de galerij aan de voorzijde van de loft. “Buren deden dat ook en dat leverde leuke momenten op. Die lunches werden borrels en inmiddels doen we regelmatig leuke dingen samen. We hebben zelfs een heel jeu de boules-toernooi georganiseerd.”

Renee & Neil Rowlands, vrijstaande woning Amersfoort Vathorst

Net voor de coronacrisis verhuisden Neil (45) en Renee (37) naar hun nieuwe woning. Nu zijn ze extra blij met de aankoop, vanwege de extra kamers om in te werken én de speelruimte voor Oliver (5), Amy (3) en James (1). “Onze oude woning was te krap geworden. We wilden een volgende stap maken, maar vonden niet wat we zochten. We waren verwend, doordat we in ons vorige huis zoveel zelf hadden mogen bepalen. Dus besloten we nog een keer een nieuwbouwtraject in te gaan met Heijmans.”

Amper een kilometer verderop zagen Neil en Renee het project Waterdorp, waar ze een optie namen op een vrijstaand huis met aan de voorkant een tuin aan het water. “In het voorjaar hebben zowel wij als de buren die direct aangelegd, daar hebben we al veel plezier van gehad.” Ook de rest van het huis is zo snel mogelijk ingericht, al bleek dat – drie kinderen verder – een iets grotere uitdaging dan twaalf jaar geleden. “We zochten met het hele gezin in drie uur een keuken uit. Dat ging gelukkig goed, maar voor andere zaken hadden we een goede taakverdeling”, vertelt Renee.

“Neil hield vooral het overzicht over het totale plaatje en zaken zoals de keuken en de badkamer. Ik hield me meer bezig met vloeren, meubels en gordijnen. We deden het uitzoekwerk en communicatie met de partijen apart en legden elkaar vervolgens een aantal opties voor, zodat we samen konden besluiten. Soms namen we een dag vrij, zodat we – terwijl de kinderen bij de opvang waren – in rap tempo zes showrooms konden bezoeken.”

Bij de inrichting van hun woning zijn Neil en Renee uitgegaan van hun smaak, maar het moest ook praktisch zijn. “Veel mensen denken dat de visgraatvloer van hout is, maar het is PVC. Krasvaster en een omgevallen beker dweil je zo op. Bovendien kun je gemakkelijk een stukje laten vervangen als de vloer toch beschadigt.”
Omdat ze nog heel wat jaren in dit huis willen wonen, dachten ze vooruit. “De kastenwand met gashaard is zelf ontworpen. We wilden daarin ruimte om speelgoed op te bergen en een uitklaptafeltje. Op advies van de meubelmaker is dat een los blad geworden wat we eronder kunnen schuiven. Want over tien jaar hebben we dat tafeltje niet meer nodig.”

Klapstuk is de woonkeuken, die ze bewust aan de achterkant van het huis plaatsten. Zo ontstond een centrale plek met een directe toegang tot de achtertuin. “Het is geworden zoals het op papier stond. Wij houden enorm van koken en al is het avondeten met drie kleine kinderen nu soms nog een drama, de kinderen roepen regelmatig dat ze willen borrelen. Dus het bourgondische proberen we ze in ieder geval mee te geven. De grote eettafel gebruiken we ook voor spelletjes , puzzelen en knutselen. Vanaf het eerste moment is dit echt ónze plek.”