Vijf vragen aan Cecile Mathijsen

“Voor heel veel dingen! Het geeft ons vooral een compleet inzicht in de situatie qua tijd en ruimte tijdens de bouw. Kijk, met kleuren geven we aan welke partij welke onderdelen bouwt. Zo kunnen we goed zien of we elkaar niet in de weg gaan zitten, of bepaalde werkzaamheden wel of niet tegelijkertijd kunnen plaatsvinden. Maar ook om te zien of het ontwerp wel goed in elkaar past, of er geen ‘clashes’ zijn. De sluisdeuren moeten wel open kunnen zonder iets te raken.”

“Hier op de Wilhelminasluis hebben we het model ook gebruikt om te bepalen waar camera’s moeten komen en hoe die gericht zijn. Vaak is een 3D-model nuttig om een opdrachtgever inzicht te geven in wat er gebouwd gaat worden. Dan is het meer een communicatiemiddel. Heel soms maken we er een VR-rondleiding van. Maar het belangrijkst is dat we met behulp van het model risico’s bepalen en een planning maken. Dan voegen we de factor tijd toe en wordt het een 4D-model.”

"We krijgen een planning vanuit onze planningssoftware waarin de activiteiten met data staan. In een 4D-model zie je in één oogopslag wat wanneer wordt gebouwd en door wie. Je ziet het gebouw digitaal groeien en kunt precies zien of dat allemaal gaat werken.

Als we met drie partijen tegelijkertijd in de basculekelder bouwen, wat een hele kleine ruimte is, is dat niet handig. In een Excel-lijst zie je dat niet meteen, in het 4D-model wel. Dan passen we de planning aan. We hebben hier trouwens ook een 3D-geprinte maquette staan. Dat blijft ook een fijne manier om dingen af te stemmen en te laten zien wat we bouwen.”

“Een digital twin is letterlijk het digitale tweelingbroertje van een bouwwerk, een veel completere versie dan een 3D-model. We bouwen in de computer het 3D-model en vervolgens voegen we daar allerlei informatie aan toe. Denk aan inspectierapporten, leeftijd van onderdelen, wanneer onderhoud plaats moet vinden, storingen, bouwtekeningen en revisies. De digitale tweeling groeit mee en is pas af als het fysieke bouwwerk ook klaar is.”