Een ingrijpende vernieuwing, bevestigt Jos. “Alle gevels, deuren, kozijnen en installaties.” Ook verricht ZOwonen een warme opname, waarbij in elk appartement de staat van de keuken, badkamer en toilet wordt beoordeeld. Waar nodig leidt dat tot verbeteringen. “Dat is bij zo’n tien procent van alle flatwoningen het geval”, schat Jos.
De gefaseerde renovatie, die tweemaal vier flatblokken omvat, duurt in totaal twee jaar. Logistiek is het een flinke uitdaging. Tijdens de werkzaamheden – zo’n zestien weken per flatblok – verhuizen de bewoners niet. Wel kunnen liefhebbers gebruikmaken van een van de twee wisselwoningen elders in de flats. “Maar de animo daarvoor is klein”, zegt Jos. “Veel mensen hebben van hun woning een paleisje gemaakt. Dat verlaat je niet snel. Zelfs degenen die in nachtdienst werken, blijven het liefst op hun eigen plek. Hoe laat wij beginnen? Half acht.”
Ondanks de overlast staan bewoners toch vierkant achter de renovatie. Wettelijk moet zeventig procent voor akkoord tekenen, maar in Beek ligt dat aanzienlijk hoger. “We hebben nu al vijf blokken waar het zelfs honderd procent is”, weet Carel.
Op inspectie. Aan hekken, op liftdeuren: overal hangen geprinte A4tjes met het 06-nummer van Jos. “Dat geeft bewoners rust. Eén nummer, één vast contact. Ze weten bij wie ze moeten zijn.” Ook buiten werktijden is hij bereikbaar. “Afgelopen zaterdag kreeg ik een telefoontje over een lekkage. Ik heb de loodgieter gebeld. Later bleek dat de wasmachine van de bewoner kapot was. Loos alarm, maar voor bewoners is het echt een geruststelling dat ze iemand kunnen bereiken. Dat telt.”
Bij flatgebouw F laat een vrouw een pitbull uit. Verderop staat een bakfiets met vlaggetjes. Het illustreert de gemêleerde bewonersgroepen van de Carmel-flats, waar leeftijden, nationaliteiten, opleidingsniveaus en beroepen flink uiteenlopen. Dat maakt het werk extra levendig, stellen Jos en Carel.
Eerstgenoemde: “Je komt bij iedereen over de vloer. Naast hoofduitvoerder ben je ook regelmatig sociaal werker. Als iemand weinig zelfredzaam is, help je een handje. Tijdje geleden nog: een bewoner op hoge leeftijd, die amper besef had van wat de renovatie inhield. Naar het woonzorgcentrum kon of wilde hij niet. In overleg met ZOwonen hebben we zijn post gesorteerd, het huis gepoetst en de was voor hem gedaan. Dat krijgen we vergoed. Maar belangrijker: je laat zien dat je oog voor bewoners hebt.”
Dat blijft niet onopgemerkt. “We krijgen complimenten, bedankjes maar ook uitnodigingen. Vorige week zijn we nog een gouden bruidspaar gaan feliciteren. Stonden we ’s ochtends om half acht met de hele ploeg ‘Lang zullen ze leven’ te zingen. Waar? In hun huiskamer, tussen statafels met koffie en vlaai die de kleinkinderen hadden geregeld”, vertelt Jos. Met bijval van Carel: “Sommige bewoners vinden het spijtig als we klaar zijn, zeker degenen die wat allenig zijn. Een renovatie geeft ook aanspraak.”
